วัดโบราณที่สร้างขึ้นในสมัยสุโขทัยราวปี พ.ศ. 1826 ปัจจุบันตั้งอยู่ใกล้กับพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติสุโขทัย ในเขตอุทยานประวัติศาสตร์ ภายในเขตวัดมีสระน้ำขนาดใหญ่ที่เรียกกันว่า “สระตระพังทอง” เชื่อว่าเป็นแหล่งเก็บกักน้ำสำหรับในอุปโภคบริโภคในอดีต ในบริเวณเกาะกลางสระน้ำเป็นที่ตั้งของพระอุโบสถที่ภายในเป็นที่ประดิษฐานหลวงพ่อขาว พระพุทธรูปปั้นปางมารวิชัย พระมณฑปจัตุรมุขที่ภายในประดิษฐานรอยพระพุทธบาทจำลองขนาดกว้าง 4 ฟุต 10 นิ้ว ยาว 6 ฟุต 8 นิ้ว สลักบนแผ่นหินศิลาเป็นรอยพระบาทเบื้องขวาที่ขอบมีดอกจันโดยรอบ 54 ดอก ภายในเป็นรูปชาดกต่างๆ สร้างขึ้นพระมหาธรรมราชาที่ 1 ราวปี พ.ศ. 1902 โดยจำลองแบบมาจากศรีลังกา ใบเสมาหินชวนคู่ และเจดีย์ประธาน ซึ่งเป็นเจดีย์ทรงลังกาที่สร้างขึ้นในสมัยสุโขทัยทำด้วยศิลาแลง
ตั้งอยู่ที่ ม. 3 เมืองเก่า เมืองสุโขทัย สุโขทัย
