ประวัติที่พักสงฆ์พระธาตุม่อนผ้าขาว
ที่พักสงฆ์พระธาตุม่อนผ้าขาว มีเนื้อที่ประมาณ ๓๐ ไร่ ตั้งอยู่บนเนินเขาและนาล้อมรอบ อยู่ทางทิศตะวันออกของหมู่บ้านใหม่ใต้ หมู่ ๖ ต. ป่าแดด อ. ป่าแดด จ. เชียงราย สังกัดคณะสงฆ์(มหานิกาย) เป็นโบราณสถานเก่าแก่ ซึ่งถูกปล่อยรกร้างมานาน เหลือเพียงซากวิหาร และแนวกำแพงเก่า
ที่มาของชื่อ “ม่อนผ้าขาว” มีเรื่องเล่าสืบต่อกันมาในอดีตว่า “มีตาผ้าขาวคนหนึ่งมาปฏิบัติธรรม และมีชาวบ้านผู้หญิงคนหนึ่ง ชื่อว่า “นางบัวคำ” มีศรัทธาดูแลเรื่องปัจจัย ๔ กาลต่อมาบ้านเมืองล่มสลายลงตามกาลเวลา”
มาในปี พ.ศ. ๒๕๔๐ หลวงพ่อใจ๋มา อธิวโร วัดใหม่ใต้ขึ้นมาจำพรรษารวม ๕ พรรษา คือตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๕๔๐ – ๒๕๔๔ และถึงกาลมรณะภาพ ในปีเดียวกันนั้นคือช่วงปี พ.ศ. ๒๕๔๐ ก็ได้มีพระครูบาภักดี จิตฺสํวโร วัดอุโมงค์บรรพรต(จำบอน) จังหวัดแพร่ได้นำคณะศรัทธาบ้านใหม่ใต้ และชาวอำเภอป่าแดดช่วยกันสร้างเสนาสนะต่างๆ และได้บูรณะพระธาตุขึ้นโดยให้ชื่อใหม่ว่า “พระธาตุทันใจ” และได้ปั้นพระพุทธรูปขึ้นหนึ่งองค์ประดิษฐานในวิหารประจำที่พักสงฆ์ ชื่อว่า “พระเจ้าทันใจ” เช่นเดียวกัน เพราะทั้งสองอย่างนี้เสร็จภายใน ๑๕ วันเท่านั้นเอง
ปัจจุบันที่พักสงฆ์พระธาตุม่อนผ้าขาวอยู่ในความปกครองดูแลของวัดใหม่ใต้ โดยมี “พระครูวิสิฐปัญญาคุณ”เป็นเจ้าอาวาส
